Hollywood jest światową stolicą filmu. Amerykańska publiczność zapewniła branży filmowej to wyróżnienie poprzez ich cotygodniowe wyprawy do kina, a także zakup i wypożyczanie filmów wideo i DVD. Nigdzie na świecie ludzie nie oglądają więcej filmów niż w Ameryce. Szacuje się, że przeciętny Amerykanin ogląda jeden film w tygodniu, podczas gdy w Europie częstotliwość jest mniej więcej raz w miesiącu.
Amerykanie ciężko pracują i grają ciężko, a jednym z powodów, dla których chodzą na filmy, jest rozrywka. Innym powodem, dla którego Amerykanie lubią uczestniczyć w filmach, jest to, że opowieści na ekranie oświetlają prawdy o życiu na ziemi. Mówią prawdę o fikcyjnej sytuacji, lub w niektórych przypadkach o prawdzie o naszej wspólnej historii, częściach historii, których nie uczy się w szkole podstawowej, a nawet w liceum (tańce z wilkami). Nie siedzimy już przy ognisku, opowiadając o naszych uzdrawiających historiach i ostrzegawczych opowieściach, a filmy służą temu celowi.
W niektórych przypadkach filmy odzwierciedlają pewien okres historii odległej lub najnowszej (Troy lub Pearl Harbor). Inne filmy pokazują, jaki byłby świat w nowych okolicznościach (The Postman). W ten sposób filmy nie tylko spełniają tęsknotę Amerykanów muszą zrozumieć i zostać zrozumiane, ale także służyć nam do zastanowienia się nad tym, co może być i co jest dla nas ważne.
Filmy służą jako przypomnienie, że nie jesteśmy jedynymi, którzy mają trudności z relacjami (niewiernymi), którzy mają dysfunkcyjne rodziny (Hannah i jej siostry) lub którzy doświadczają wyzwań zawodowych (Working Girl). Nie jesteśmy osamotnieni w naszych zmaganiach, a dobry film może nawet pomóc komuś przeżywając podobną sytuację mieć korygujące emocjonalne przeżycie, katharsis, zazwyczaj osiągane podczas psychoterapii, ale można to również osiągnąć poprzez udział w sztuce.
To prawda, nie każdy film jest tym, co uważałbym za sztukę. Niektórzy lubią odczuwać strach w żołądku, gdy kolejka górska odwraca się do góry nogami, uczucie, które dostają się również siedząc w zaciemnionym teatrze, patrząc, jak prześladowca zbliża się do niczego nie podejrzewającej nastolatki z zamiarem rozerwania jej na kawałki. Nie uważam tych filmów (Halloween) za sztukę, ale wciąż są robione, więc ktoś musi je obserwować.
Filmy Hollywood są pokazywane w szkołach i ośrodkach terapeutycznych, ponieważ przedstawiają osoby cierpiące na choroby psychiczne i uzależnienia. Piękny umysł pomaga aspirującym psychoterapeutom naprawdę zrozumieć działanie schizofrenii w taki sposób, w jaki podręcznik nie może wyjaśnić, a przyszli studenci bez wątpienia będą używać Aviatora, aby dowiedzieć się o zaburzeniach obsesyjno-kompulsywnych. Walka o przełamanie nadużywania substancji przedstawiona jest w filmach “Kiedy mężczyzna kocha kobietę” i 28 dni. A beznadziejność, z której może ostatecznie zrezygnować alkoholiczka, pokazuje Leaving Las Vegas.
Kiedy idę obejrzeć film, oczekuję od niego nowego wglądu, który może się wydarzyć nawet w komedii lub animacji. Shrek pokazuje na przykład szaleństwo przykładania wagi do wyglądu, a nawet Pocahontas, z jego odświeżoną historią, ma przesłanie, że ziemia żyje, nawet kamienie i strumienie zasługują na troskę.
Ostatnio nacisk kładziony jest na filmy o superbohaterach i sztukach walki. Amerykanie lubią oglądać historie, w których główny bohater, jak w Spider-Man, pyta, czy może spełnić swój cel w życiu – czy jego moce są dla niego bardziej podarunkiem czy przekleństwem? Niewielu z nas jest ekspertami od sztuk walki, po raz kolejny cieszymy się tymi filmami umiejętności i odwagi, a te filmy przynoszą Amerykanom filozofię Wschodu, z uwzględnieniem innych sposobów myślenia poza naszym własnym. Filmy pomagają Amerykanom uświadomić sobie inne kultury (Hotel Rwanda) i pomagają nam nie zapomnieć o trudnych lekcjach przeszłości (lista Schindlera). I mogą nas wprowadzić w przyszłość, kiedy Ziemia nie będzie jedynym domem dostępnym dla nas (Star Trek).
Kiedy więc oglądasz amerykański film, pamiętaj, że to coś więcej niż rozrywka.
Przed epoką telewizji chodzenie do kina w Stanach Zjednoczonych było ważnym rytuałem społecznym. Amerykańskie kino w wieku przedpremierowym było często pałacem, rozbudowaną katedrą rodzinnej rozrywki. Setki ludzi siedziały i widziały jedną cechę filmu na raz. W większych miastach widzowie mieli wybór: jeden film w jednym teatrze lub inny w mieście lub na ulicy. Dziś niemal wszystkie kina pokazują jednocześnie wiele filmów w różnych pokojach. Istniejące teatry zamieniają się w dwa lub więcej pokoi pokazowych, a multipleksy kinowe zbudowane od podstaw oferują dziesięć lub więcej opcji naraz: coś dla każdego.
Kolejną zmianą w stosunku do dawnych zwyczajów było pojawienie się reklam w amerykańskich kinach. Usiądź wygodnie, poczuj się komfortowo, a następnie spodziewamy się zobaczyć wiele reklam, często identycznych z tymi, które ogląda się w telewizji, a następnie dopracowane zapowiedzi i ostatecznie film, który przyszedłeś zobaczyć.. W tym okresie kino może emitować powiadomienia ostrzegające klientów przed wyrzucaniem śmieci do odpowiednich pojemników i powstrzymywaniem się od mówienia w trakcie filmu, w istocie dwa rozsądne sugestie.
Jednak pozostaje jeden ważny zwyczaj z przeszłości. Amerykanie uważają, że spożywanie niektórych przekąsek i napojów jest istotną częścią filmowego doświadczenia. Kupują te przysmaki w wielkich paczkach i filiżankach na trybunach w holu teatru. Najważniejszym z tych przedmiotów jest popcorn z masłem. Aby uzyskać więcej informacji na temat przekąsek i napojów, zobacz sekcję Przekąski filmowe w rozdziale o amerykańskim jedzeniu.
Filmy są oceniane
The Motion Picture Association of America prowadzi system ocen filmów zgodnie z ich przydatnością (treści seksualne i przemoc) dla niektórych widzów. Istnieje pięć głównych klasyfikacji.
Film oceniany jako G (dla widzów ogólnych) mogą widzieć widzowie w każdym wieku. To jest prawdziwa rodzinna zabawa.
PG Ocena oznacza, że każdy może zostać przyjęty, ale sugerowane są wskazówki dla rodziców, ponieważ niektóre materiały mogą nie być odpowiednie dla bardzo małych dzieci.
PG-13 jest nieco silniejszym ostrzeżeniem wskazującym, że niektóre materiały mogą nie być odpowiednie dla dzieci poniżej trzynastego roku życia.
R ocena wskazuje na nagość lub sugerowany płeć; Dzieci poniżej 17 roku życia mogą oglądać film tylko w towarzystwie osoby dorosłej.
NC-17 Ocena oznacza, że nikt 17 i poniżej nie zostanie przyjęty, nawet jeśli towarzyszy mu osoba dorosła. Zastąpił poprzednią ocenę X; ocena X jest nadal używana potocznie do wskazania filmu, który pokazuje wyraźnie seksualność.
NR oznacza, że film nie został oceniony. System oceny nie jest prawem, ale dobrowolnym systemem kontroli.
