Jedna wielka kolekcja rzadkich skał, polerowanych kul i cudów geologicznych w Północnej Dakocie.
Paul Broste był miejscowym rolnikiem, artystą i zapalonym kolekcjonerem skał, który uważał, że jego klejnoty zasługują na godny dom. Parthenon, jako jego inspiracja, skonstruował Muzeum Skalne w 1966 roku na wzgórzu w małym mieście Parshall w Północnej Dakocie i nazwał je “Akropolem Parshall”. W muzeum Broste są teraz tysiące skał, co czyni go największym kolekcja skał w stanie.
Pasuje do muzeum skalnego, budynek składa się z głazów, grubych na pięć stóp granitowych ścian, stalowych drzwi, podłóg wyłożonych grubymi, 8-funtowymi płytkami i grubymi szklanymi oknami. Broste chciał, żeby muzeum pokazywało nie tylko jego skały, ale także dzieła – obrazy, rzeźby, rysunki i wiersze. To nie była łatwa kompilacja. Broste musiał sprzedać swój dom i ziemię, żeby sfinansować budynek, a kiedy wszystko się skończyło, wprowadził się do środka.
Oprócz kolekcji skał, w której znajduje się okaz, na przykład geody, opale i oko tygrysa, znajduje się również jajo dinozaura, skamieniałe drewno, szkło ołowiowe z bunkra w miejscu badań jądrowych Trinity oraz kamień znany jako rutilowany kwarc kryształ, kryształ pluskany igłymi, złocistymi plamkami. Ten kamień do gry w kręgle jest najcenniejszym muzeum i według kuratora muzeum znalazł się na liście życzeń Smithsonian. W muzeum znajduje się także pokój fluorescencyjny ze skałami, które jarzą się pod czarnym światłem.
Wiele kamieni muzeum zostało zamienionych w sfery, praktykę znaną jako lapidarium, którą Broste interesował się od młodości. W muzeum znajduje się prawie 700 takich sfer, o średnicy od jednego cala do gigantycznej kuli o średnicy 17 cali. Broste skonstruował metalowe drzewiaste stojaki, aby wyświetlić wiele sfer, w tym jeden wyświetlacz umieszczony w tak zwanej “Astronomicznej Cavalcade” lub “Infinity Room”. W pomieszczeniu tym znajduje się jedno z “drzew” Broste pokryte 231 kulkami przedstawiającymi to, co Broste nazywany “abstrakcyjną koncepcją kosmicznej przestrzeni”.
Gdy Broste zmarł w 1975 roku, nie miał małżonka ani dzieci. Jego muzeum, jego “Parshall Acropolis”, jest jego trwałą spuścizną do tego miasta w Północnej Dakocie.
