Wind Harp
Duży instrument, na którym gra wiatr.
Usytuowany na wzgórzu w parku przemysłowym South San Francisco, ta imponująca, wysoka na 92 stopy rzeźba Aristidesa Demetriosa jest jedną z największych na świecie eolicznych harf. Nazwana na cześć greckiego boga wiatru Aeolus, a wymyślona przez mistrza Athanazego Kirchera z XVII wieku, eoliczna harfa jest biernym instrumentem granym przez ruch wiatru.
Pierwotnie nazywane Cabot, Cabot i Forbes Tower, gdy został zbudowany w 1967 roku jako centralny punkt ich parku przemysłowego.
Wykonane ze stali produkowanej w Bethlehem Steel. Zaprojektowano go tak, aby “wykorzystywał ruch widza … ciągle się zmieniając, prezentując serię wdzięcznych elips i zmieniającego się wzoru świetlnego”. Pamiętaj, aby odwiedzić w wietrzny dzień, aby usłyszeć niesamowite dźwięki wygiętych stalowych belek dwuteowych najgłośniej.
Znajduje się 243 stóp nad poziomem morza, strona oferuje również piękny panoramiczny widok na South San Francisco i zatokę. Z kolei Wind Harp można zobaczyć z Bay Bridge, East Bay i lotniska San Francisco.
Koniecznie odwiedź w wietrzny dzień, aby usłyszeć niesamowity odgłos łukowatych i zardzewiałych belek dwuteowych, które śpiewają najgłośniej. Znajduje się 243 stóp nad poziomem morza, strona oferuje również piękny panoramiczny widok na South San Francisco i zatokę.
Znajduje się wśród budynków Genetech. Nie musisz wchodzić do kampusu, aby uzyskać dostęp do Harfy Wiatru. Możesz zobaczyć znak Wind Harp z drogi. Po obu stronach wejścia do Wind Harp znajdują się parkingi. W weekendy najlepiej jest unikać problemów z parkowaniem z okolicznymi firmami.
Dom Powietrza
Wewnątrz starego hangaru lotniczego przyjaciele i nieznajomi grają na ogromnej trampolinie.
To nie jest typowe, cudowne miejsce, ale z pewnością jest ciekawe: stary hangar lotniczy w Presidio w San Francisco został doposażony w gigantyczny park trampolin otwarty dla publiczności. Aby grać, musisz zasadniczo podpisać swoje życie – to niebezpieczne rzeczy; ciężko jest nawet użyć podwórkowej trampoliny, nie skręcając kostki ani nie wkraczając na głowę siostry – ale warto.
Siedem dni w tygodniu, publiczność gromadzi się w Domu Powietrza, aby przeciwstawić się grawitacji tak często, jak to tylko możliwe, kilka minut od domu. W obiekcie sportowo-rekreacyjnym odbywają się treningi powietrzno-fizyczne, skoki trampolin, trampolina i koszykówka oraz zajęcia fitness. Lokalizacja jest często wynajmowana na imprezy firmowe, przyjęcia urodzinowe i duże spotkania rodzinne.
The Presidio Trust wyjaśnia genezę pomysłu: “Idea House of Air została opracowana siedem lat temu przez Dave’a Schaeffera i Paula McGeehana podczas jednej z wielu długich przejażdżek po snowboardzie w Lake Tahoe. Jego misja polegająca na “ucieczce do lotu”, ucieleśnionej w maskotce, pingwina w plecaku odrzutowym, jest przydatna do ponownego wykorzystania w budynku 926, który pomógł w uruchomieniu dwupłatowców De Havilland DH-48 w 91 Eskadrze Obserwacyjnej Armii. Zbudowany w 1921 roku budynek służył początkowo jako hangar lądowy Crissy Air Field. Później był wykorzystywany jako lakiernia samochodowa, biura i miejsca do przechowywania broni dla armii i stanowi ważny element statusu National Historic Land Presidio. Trust nadzoruje historyczną rehabilitację budynku, która obejmuje modernizacje sejsmiczne, ulepszenia dostępności, nowe systemy budynków i inne ulepszenia. ”
Pioneertown
Fałszywe miasto założone przez gwiazdy kina zachodniego staje się teraz społecznością pustynną.
Dwie godziny poza Los Angeles jest maleńkie, pustynne miasteczko, które wygląda na zamarznięte w XIX wieku. Zakurzone domki są ozdobione krowimi czaszkami i ogrodami kaktusowymi. Staromodne beczki i bujane fotele siedzą na każdym ganku. W rzeczywistości spadają bębny.
To nie jest opuszczone miasto-widmo; daleko stąd. Średni wiek populacji wynosi około 30 lat, aw ubiegłym roku restauracja, studio nagrań i sklep z pamiątkami otworzyły się w przyczepach airstream i starych budynkach z listew. Paul McCartney niedawno zagrał w salonie Pioneertown Palace Pappy and Harriet’s.
Jak to określił New York Times, “Pioneertown chce być nowym Starym Zachodem”. Ale to nie był prawdziwy prawdziwy Stary Zachód. Pioneertown został zbudowany jako zestaw dla westernów w 1940 roku, ale został również zaprojektowany, aby pomieścić aktorów podczas filmowania.
Salony, posterunki handlowe i inne frontowe witryny sklepowe były wykorzystywane jako tła w wielu wczesnych seriach zachodnich z The Cisco Kid do sędzenia Roy Bean. Biorąc pod uwagę szybki i płodny harmonogram produkcji telewizyjnych przygód, zestaw został wkrótce rozszerzony, aby pomieścić prawdziwe rezydencje, w których aktorzy mogli żyć, podczas gdy ich domy tworzyły zestawy. Budowa tego miasta była finansowana i nadzorowana przez takich zachodnich mistrzów, jak Roy Rodgers i Russell Hayden, a także kręgielnia, gdzie Gene Autry często kręcił swój program.
Evergreen Memorial Park & Crematory
Najstarszy cmentarz w Los Angeles pozwala odwiedzającym prześledzić historię tego dumnego miasta.
Założony w 1877 roku Evergreen Memorial Park and Crematory to najstarszy cmentarz w Los Angeles. Położony w dzielnicy Boyle Heights w East L.A., ten 67-hektarowy park jest miejscem ostatniego spoczynku wielu burmistrzów Los Angeles, wybitnych obywateli i pionierów.
Co więcej, etniczne korzenie Los Angeles można prześledzić tutaj: Evergreen jest jednym z cmentarzy w mieście, w którym nigdy nie zakazano pochowania afrykańskich Amerykanów. Jest też ogromny obszar poświęcony Chińczykom, wywodzący się z gorączki złota w Kalifornii, kiedy chińscy imigranci przybywali do tego regionu w dużej liczbie.
Kilka innych interesujących, historycznych i wręcz dziwacznych faktów na temat parku:
W centrum parku znajduje się piękny pomnik ku czci żołnierzy japońskiego pochodzenia, którzy walczyli o 442. pułk piechoty w II wojnie światowej. Pomnik został poświęcony w 1949 r., Ale w 2010 r. Prezydent Obama uhonorował tę jednostkę, obdarowując ją Medalem Honorowym Kongresu.
Istnieje kilka grobów, które sięgają lat trzydziestych XIX wieku rozrzuconych po całym parku. Kiedy cmentarz został założony w 1877 roku, niektóre rodziny wyprowadziły ciała swoich bliskich z podwórek i kazały je ponownie pochować.
Ponad 300 000 osób jest tu pochowanych, a ponad 400 to pracownicy karnawałowi lub “carnies”. W 1922 roku utworzono stowarzyszenie Pacific Coast Showman’s Association, aby pomóc karnawałowym pracownikom, w tym znaleźć dla nich miejsce pochówku. Wśród cieląt pochowanych w Evergreen są Emily Bailey, znana jako tłusta dama o wadze 300 funtów i Hugo Zacchini, pierwsza ludzka kula armatnia.
